Μπορεί το κομματικό δημιούργημα του Μπόμπολα να βαδίζει προς την εξαφάνιση, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα σταματήσει να μας ταρακουνεί με πληροφορίες για το κοινωνικό και πολιτικό του έργο.
Όσοι θεωρούσαν ότι οι selfies στη Βουλή ήταν το αποκορύφωμα μιας λαμπρής πορείας με στόχο την καινοτομία και την πρόοδο κάνανε λάθος. Πρόσφατα, η πρώην βουλευτής του Ποταμιού Χριστίνα Ταχιάου μας πληροφόρησε μέσα από άρθρο της για την πραγματική οικονομική κατάσταση των βουλευτών, δηλαδή των υποτιθέμενων εκπροσώπων του λαού. Του λαού που βιώνει 25% ανεργία, του λαού που του χρωστάνε 3-4 μηνιάτικα και αυτά της τάξεως των 400-700 ευρώ, του λαού που ξενιτεύεται στα 4 σημεία του ορίζοντα για να βρει μία κωλοδουλειά, του λαού που δυσκολεύεται να βρει λεφτά για το επόμενο γεύμα.
Η ειλικρίνεια της κυρίας Ταχιάου είναι αφοπλιστική και συγχρόνως αποκαλυπτική για την ποιότητα του σημερινού πολιτικού. Λέει πολλά για το πόσο συνδεδεμένος είναι με την υπόλοιπη κοινωνία, αν ξέρει τι γίνεται έξω απο τον κόσμο του, δείχνει την προαιώνια ταξικότητα στην πράξη και φανερώνει την αλήθεια. Ζεις πλουσιοπάροχα με 5.501 ευρώ το μήνα καθαρά; Μήπως να τα κάνουμε 10.000 ευρώ για να μείνει και τίποτα στην άκρη; Όταν έχεις σπίτια, λογαριασμούς, ρούχα, φαγητά, ποτά και κεράσματα; Φαγητά, ποτά και κεράσματα;;;;
Εκεί διοχετεύονται τα λεφτά σου μαλάκα Έλληνα, στο κοινωνικό έργο που ακούει στο όνομα "κεράσματα". Το δημόσιο χρήμα πάει σε "ρούχα και παπούτσια" που είναι απαραίτητα για τα τηλεοπτικά πάνελ και τις φωτογραφίες των περιοδικών. Για να είμαι δίκαιος, διευκρινίζω ότι η κυρία Ταχιάου έχει δίκιο όταν λέει ότι αυτά τα ποσά είναι απαραίτητα για αυτή τη δουλειά. Βγαίνεις βουλευτής χωρίς να έχεις τέτοια έξοδα; Και γιατί, ξαφνικά, να το να εκλεγείς βουλευτής σημαίνει ότι οφείλεις να κάνεις τέτοια έξοδα; Γιατί μόνο ο πλούσιος να μπορεί να διεκδικήσει την πιθανότητα να εκλεγεί;
Σε μία χώρα που η συντριπτική πλειοψηφία δουλεύει για 400-700 ευρώ, ή δεν δουλεύει καθόλου εξαιτίας της ανεργίας, μία τέτοια εξομολόγηση φαντάζει διαστημική. Καλώς ή κακώς, όμως, στην Ελλάδα ο βουλευτής θέλει να αντιμετωπίζεται σαν βασιλιάς που κάνει μία φυσιολογική ζωή για τα πανάκριβα δεδομένα του, άσχετα αν λαός του λιμοκτονεί. Ο πρεσβευτής της ακροδεξιάς βλακείας είχε δηλώσει ότι είναι ντροπή για έναν βουλευτή να χρησιμοποιεί το λεωφορείο και μπορεί σε λίγο να τον δούμε και πρωθυπουργό. Αυτό είναι το επίπεδο του Έλληνα βουλευτή και βέβαια αυτό είναι το επίπεδο του Έλληνα ψηφοφόρου. Αυτούς θέλει και αυτούς θα έχει...
No comments:
Post a Comment