Η ραγδαία εξάπλωση του ίντερνετ τα τελευταία χρόνια σε κάθε γωνιά του πλανήτη άλλαξε για τα καλά τις ζωές μας. Η αμεσότητα της είδησης, η κυριαρχία της εικόνας και η αποθέωση της “ωραίας” εμφάνισης δεν θα μπορούσαν να αφήσουν ανεπηρέαστο τον κλάδο του promotion.
Κάπως έτσι, τράπεζες, ιδιωτικοί και κρατικοί μηχανισμοί, κόμματα και μαγαζιά προσπαθούν καθημερινά να προσελκύσουν τους νέους και τις λεγόμενες δυναμικές ηλικίες που έχουν εθιστεί στο καθημερινό σερφάρισμα και δεν μπορούν να φανταστούν ότι υπάρχει ζωή χωρίς διαδίκτυο.
Οι παραδοσιακές αφίσες των υποψήφιων πολιτικών μπήκαν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, οι ομιλίες έχουν περιοριστεί, ενώ οι χειραψίες με τους πολίτες στα χρόνια των μνημονίων έχουν μετατραπεί σε επικίνδυνο σπορ. Αντιθέτως, έχουν αυξηθεί οι συνεντεύξεις σε κανάλια και σε ιστοσελίδες. Το κάθε κόμμα που σέβεται τον εαυτό του και επιδιώκει να αυξήσει τα ποσοστά του μέσω της διάχυσης των ιδεών του στα θέματα της καθημερινότητας έχει δεκάδες υπαλλήλους που πληρώνονται για να έχουν ενεργή ιντερνετική παρουσία: Προφίλ στα social media, “αντικειμενικός”σχολιασμός και ταυτόχρονα διαφήμιση στις απόψεις του κόμματος σε πολιτικές, κοινωνικές, οικονομικές και αθλητικές ειδήσεις, απαντήσεις στους διαφωνούντες, εξειδικευμένα σχόλια κτλ. Τα κομματόσκυλα ανακάλυψαν το ίντερνετ και του άλλαξαν τα φώτα.
Αυτοί που άργησαν να μπούνε στο χορό, αλλά έκαναν μία, ομολογουμένως, φαντασμαγορική είσοδο ήταν οι εκπρόσωποι του ελληνικού ναζισμού. Με τη διακριτικότητα που χαρακτηρίζει μία αγελάδα όταν της λες να μην πατάει ξυπόλητη στο σαλόνι που μόλις έχεις σφουγγαρίσει και με την αιλλινόπσιχει αυτοπεποίθηση τους στα ύψη έκαναν τα πρώτα μπατριωτικά βήματα στον ψηφιακό κόσμο. Εκατοντάδες ανορθόγραφα σχόλια, κεφαλαία γράμματα, άπειρα θαυμαστικά, προφίλ γεμάτα ναζιστικά σύμβολα (που με τον καιρό ωρίμασαν και έγιναν φουστανέλες, περικεφαλαίες και περικνημίδες), ελληναράδες αρσενικού και θηλυκού γένους βρήκαν το ιδανικό μέρος για να ξεδιπλώσουν την τρομακτική βλακεία τους και να μιλήσουν για τις μεγάλες εθνικές νίκες που θα έρθουν, γιατί ο θεός είναι Έλληνας, γιατί το είπε ο παστίτσιος ή γιατί έτσι πρέπει.
Με το πέρασμα του χρόνου οι εκπρόσωποι του ελληνικού ναζισμού καταλάβανε ότι η πραγματική ζωή έχει ελάχιστη σχέση με την ιντερνετική ζωή και πως όσους ψεύτικους λογαριασμούς και να κάνουνε δεν θα κερδίσουν περισσότερους υποστηρικτές, ούτε παραπάνω ψήφους. Επομένως, μειώθηκαν τα ορνιθοσκαλίσματα με τα 28 θαυμαστικά σε κάθε πρόταση και ξεκίνησε ένας διαφορετικός τρόπος προώθησης του χρυσαυγίτικου εμετού. Μιλάω βέβαια για τα περιβόητα σχόλια που ξεκινούν πάντα με το διπλωματικό “δεν είμαι Χρυσή Αυγή, αλλά…” και καταλήγουν στις καταπληκτικές θέσεις που εκφράζουν οι ντόπιοι ναζιστές για τα ζητήματα που απασχολούν την επικαιρότητα. Αν κρίνουμε από τα αποτελέσματα, είναι φανερό ότι αυτή η προσέγγιση είναι πιο αποδοτική γιατί απευθύνεται στην αθάνατη ελληνική βλακεία, στην εύκολη λύση και στην πασίγνωστη αγάπη που τρέφει ο Έλληνας για τον εαυτό του.
Αυτό το “δεν είμαι Χρυσή Αυγή, αλλά…” είναι ότι πρέπει για αυτόν που είναι Χρυσή Αυγή, δηλαδή ναζί, αλλά ψάχνει τρόπους να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Είναι ψυχοθεραπεία και δημόσια κατάθεση ναζισμού μαζί, είναι συσκευασία 2 σε 1. Δεν είναι Χρυσή Αυγή, αλλά δεν θέλει να έρχονται οι πρόσφυγες, δεν είναι Χρυσή Αυγή, αλλά τον ενοχλούν οι μαύροι, δεν είναι Χρυσή Αυγή, αλλά η δικτατορία έσωσε τη χώρα, δεν είναι Χρυσή Αυγή, αλλά θέλει παντού κάμερες και μπάτσους, δεν είναι Χρυσή Αυγή, αλλά ο Φύσσας προκαλούσε με τα τραγούδια του, δεν είναι Χρυσή Αυγή, αλλά είναι τίμιοι και δεν κλέβουν. Το τελευταίο έμπρακτο κρούσμα του “δεν είμαι Χρυσή Αυγή, αλλά…” ήταν στην πορεία που έκαναν οι Πόντιοι στο Σύνταγμα για να διαμαρτυρηθούν για τις προκλητικές δηλώσεις του Φίλη. Δεν είναι Χρυσή Αυγή τα παιδιά, αλλά πάνω στην αγανάκτηση τους άνοιξαν τη ζεστή ποντιακή αγκαλιά και υποδέχτηκαν τους εκπροσώπους του ελληνικού ναζισμού.
Βέβαια, ούτε οι εκπρόσωποι του ελληνικού ναζισμού είναι ναζιστές, τουλάχιστον έτσι λένε. Απλά έχουν τατουάζ σβάστικες και sieg heil γιατί τους άρεσε το σχέδιο και η γραμματοσειρά.Σε τελική ανάλυση η Ελλάδα διαλύεται και εμείς επιμένουμε να ασχολούμαστε με τέτοιες ασήμαντες λεπτομέρειες; Είναι κακό να παραδεχτούμε ότι έχουν δίκιο σε αρκετά θέματα; Γιατί να είναι αποκλεισμένοι, αφού τους ψηφίζει ένα σεβαστό τμήμα του λαού (λες και ο ελληνικός λαός είναι γεμάτος σοφία); Όχι, μην με παρεξηγείτε δεν είμαι Χρυσή Αυγή, αλλά…
(αναδημοσίευση από το hitandrun.gr)
No comments:
Post a Comment