Το παρακάτω κείμενο αφορά το μαγικό κόσμο του ελληνικού ποδοσφαίρου. Τα καράβια με την πρέζα, τους πληρωμένους διαιτητές, τους "ανεξάρτητους" δημοσιογράφους του σαλονιού και τους έξυπνους σχολιαστές του λιμανιού, το στοίχημα, τη διαπλοκή με την εξουσία και άλλα τέτοια. Όσοι και όσες δεν ενδιαφέρονται για αυτό το θέμα, θα ήταν καλό να σταματήσουν την ανάγνωση του κειμένου κάπου εδώ.
Πριν από λίγες μέρες είχαμε τη διεξαγωγή του αγώνα ΠΑΟΚ-ΟΣΦΠ στο γήπεδο της Τούμπας. Οι προκλητικές αποφάσεις του διαιτητή και των βοηθών του οδήγησαν στη διακοπή του αγώνα και σε πολύωρες ταραχές εντός και εκτός γηπέδου ανάμεσα στους μπάτσους και τους οπαδούς του ΠΑΟΚ. Ταραχές που δεν είχε δει η πόλη της Θεσσαλονίκης από το Δεκέμβρη του 2008, αφού όταν η Πλατεία Συντάγματος θύμιζε εμπόλεμη ζώνη τον Ιούνιο του 2011 και τον Φεβρουάριο του 2012 η νύφη του Θερμαϊκού παρέμενε στην κοσμάρα της και στο πολύωρο ανακάτεμα του φραπέ.
Η είδηση που τάραξε τα λασπόνερα του ελληνικού ποδοσφαίρου δεν ήταν η διακοπή του αγώνα, αλλά ο στοιχηματισμός 13 εκ δολαρίων σε στοιχηματικές εταιρίες της Μαλαισίας και της Σιγκαπούρης. Μιλάμε για την είδηση της χρονιάς. Το κόλπο ήταν απλό: Τα 13 εκ δολάρια θα γινόταν μέσα σε 2 ώρες περίπου 25 εκ δολάρια εύκολα, ανέξοδα και όμορφα και στο τέλος όλοι θα ήταν ευχαριστημένοι. Άλλοι θα πληρώναν την εφορία με τα κέρδη, άλλοι θα αγοράζαν νέα φορτία πρέζας, άλλοι θα καλύπταν τρύπες, όμως μερικοί περήφανοι και αξιοπρεπείς οπαδοί του ΠΑΟΚ τους χάλασαν τα σχέδια: Εξαιτίας της διακοπής του αγώνα, δεν πληρώθηκαν όσοι είχαν "προβλέψει" σωστά, απλά πήραν τα λεφτά τους πίσω. Με λίγα λόγια, οι οπαδοί του ΠΑΟΚ, άθελα τους, έστειλαν στον κουβά όλα τα λαμόγια που γνωρίζαν ότι το ματς θα έληγε χωρίς να χάσει ο ΟΣΦΠ και έκαναν την πιο αντιεξουσιαστική πράξη της τελευταίας 15ετίας.
Είμαι από τα άτομα που δεν ενδιαφέρονται καθόλου για τις δουλειές του εκάστοτε μεγαλοπαράγοντα του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ξέρω ότι όλοι είναι βουτηγμένοι στα σκατά, ξέρω ότι το μόνο που θέλουν οι υποψήφιοι εξυγιαντές είναι να γίνουν χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη, ξέρω ότι έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στη συγκομιδή χρήματος και εξουσίας, ξέρω ότι ήμουν, είμαι και θα είμαι απέναντι τους. Μισώ την εξουσία, γελάω με τις μαριονέτες και τους λακέδες της, αλλά δεν μπορώ να μείνω απαθής απέναντι στην αθλιότητα του ελληνικού ποδοσφαίρου γιατί έχω συνολική αλλεργία στην αδικία και όχι επιλεκτική. Απαιτώ δικαιοσύνη και ισονομία παντού και είμαι στο πλεύρο όλων όσων διεκδικούν το δίκιο. Η αξιοπρέπεια είναι κατι που δεν έχει να κάνει ούτε με λεφτά, ούτε με κοινωνικές τάξεις, ούτε με ενδιαφέροντα. Η αξιοπρέπεια είναι μία πράξη σεβασμού και μία βολική αφετηρία για να αποδυναμώσουμε την ηλιθιότητα που μας έχει πνίξει.
Τα τελευταία χρόνια οι (ελάχιστοι πλέον) φίλοι του ελληνικού ποδοσφαίρου παρακολουθούν ένα χοντρό κοκάκια να έχει ξεφτιλίσει τους πάντες και τα πάντα χωρίς να έχει την παραμικρή επίπτωση. Προκλητικές διαιτησίες, πλήρης έλεγχος της ΕΠΟ, συνεργασία με μπάτσους και παπαδαριό, καράβια με πρέζα, καθολική ατιμωρησία, οπαδικός στρατός, μηδενική ανοχή στην ήττα, βιασμός της αλήθειας, απολύσεις δημοσιογράφων που τολμάνε να λένε ότι ο ήλιος βγαίνει από την Ανατολή και όχι από τον Πειραιά, δημαρχιλίκια και καθορισμός των εξελίξεων σε δεξιά και αριστερά κόμματα. Θέλετε και άλλα; "Ανθρώπινα" λάθη που γίνονται μόνο υπερ μιας ομάδας, διαιτητές που χάνουν το φως τους και δεν βλέπουν το χέρι του Μανιάτη στον τελικό κυπέλλου το 2013, προκλητικές περιγραφές αγώνων από πρόθυμους δούλους ενώ τα μεγαλύτερα αθλητικά site παρέχουν σταθερά κάθε μορφή κάλυψης.
Το χέρι του χοντρού είναι παντού: Από τους ειδικούς αναλυτές της τακτικής και του 4-3-3 μέχρι τις μαγκιόρικες πένες του "Αποδυτηριάκια" και τις γραφικές κραυγές του Αλέφαντου. Το γλύψιμο και η βλακεία ποτέ δεν πάνε χαμένα στην Ελλάδα. Ο χοντρός θα εκτιμήσει την προσφορά τους, θα βρουν μία καλοπληρωμένη δουλειά και θα έχουν την εξυπηρέτηση που ψάχνουν την κατάλληλη στιγμή. Ο πανικός του μεγάλου αφεντικού και των δούλων του μετά τα γεγονότα της Τούμπας είναι φανερός. Τα όρια έχουν ξεπεραστεί εδώ και χρόνια, οι μαριονέτες του δεν πείθουν ούτε τους εαυτούς τους, είναι θέμα χρόνου να δούμε ένα στημένο διαιτητή κρεμασμένο στα κάγκελα από τα έντερα του ή ένα μπάτσο που θα προσπαθεί μάταια να βγάλει το σημαιάκι του κόρνερ που καρφώθηκε στο μάτι του.
Κάπου εδώ έρχεται και η κρατική παρέμβαση του αστείου Κοντονή που εκτελεί τις εντολές του Τσίπρα, που εκτελεί τις εντολές Ε.Ε-ΕΚΤ-ΔΝΤ. Ενδιαφέρονται στα αλήθεια οι εξουσιαστές για την κατάσταση του ελληνικού ποδοσφαίρου; Ναι, είναι πολύ βολικό να βλέπεις τους νέους να διοχετεύουν την οργή τους στα γήπεδα αντί να ασχολούνται με τους τραπεζίτες και τους πολιτικούς, αλλά σε μία χώρα με 25% ανεργία και μηδενική προοπτική ανάπτυξης μία οπαδική αντίδραση μπορεί να ανάψει το φυτίλι της μαζικής εξέγερσης, έστω και για τους λάθους λόγους, και αυτό είναι κάτι που δεν το θέλει καμία κυβέρνηση...
No comments:
Post a Comment