Η ΘΕΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΓΝΩΜΗΣ

"Δεν πρέπει να προκαλούμε την κοινή γνώμη..." 
" Η κοινή γνώμη συμφωνεί με τις επιλογές της κυβέρνησης"  
" Μία τέτοια δήλωση είναι απέναντι στην κοινή γνώμη" 

Οι παραπάνω είναι μερικές μόνο από τις εκφράσεις που βλέπουμε και ακούμε κατά καιρούς σχετικά με την θεότητα της κοινής γνώμης. Δεν υπάρχει μέρα που θα περάσει χωρίς να μάθουμε τι θέλει η κοινή γνώμη, με τι διαφωνεί, τι την προκαλεί και πως θα αντιδράσει.

Όσοι έχουν διαβάσει το Βήτα όπως Βλακεία γνωρίζουν ότι αφιέρωσα ένα ολόκληρο κεφάλαιο στο κατασκεύασμα της περιβόητης κοινής γνώμης, την ανύπαρκτη αξιοπιστία της και το πως προσπαθούν να μας επιβάλλουν την θρυλική αυθεντία της οι εκάστοτε εξουσιαστές, τα συστημικά ΜΜΕ και οι αυτόκλητοι εκπρόσωποι της. Η κοινή γνώμη είναι το φωτεινό ηθικό παράδειγμα, ο κανόνας πρότυπης συμπεριφοράς και το απόλυτο κουμάντο εδώ και δεκαετίες, αλλά τα τελευταία χρόνια έχει παραγίνει το κακό. Αν συνεχίσουμε έτσι, το επόμενο βήμα είναι η ποινική δίωξη όσων τολμούν να την αγνοήσουν ή να σταθούν απέναντι της.

Η απάτη είναι τεράστια φίλε αναγνώστη γιατί μιλάμε για κάτι που δεν υπάρχει, δεν έχει ενιαία οντότητα, δεν προέρχεται από μαθηματικό τύπο και δεν έχει υπόσταση. Οι δημοσκοπήσεις και οι έρευνες θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε ότι υπάρχει μία στερεή και συγκροτημένη γνώμη. Επομένως, το αποτέλεσμα αυτής της γνώμης μπορεί να νομιμοποιήσει οποιαδήποτε λογική ή παράλογη πολιτική και να διαμορφώσει τις εξελίξεις. Αν αυτό φαίνεται κάπως άσχημο, υπάρχει κάτι πολύ χειρότερο: Η μετατροπή ενός τόσο υποκειμενικού και ταχύτατα μεταβαλλόμενου όρου, όπως είναι η γνώμη, σε ένα τσιμεντένιο γιγάντιο οδοστρωτήρα που μπορεί να διαλύσει τα πάντα στο πέρασμα του προκαλεί εύλογες ανησυχίες για το μέλλον της ανθρώπινης νοημοσύνης.

Δεν συμφωνεί η κοινή γνώμη με αυτή την παράσταση στο Εθνικό Θέατρο. Μάλιστα. Πόσοι από τα 10-11 εκατομμύρια Έλληνες πάνε στο θέατρο έστω και 1-2 φορές το χρόνο για να σεβαστούμε τη γνώμη τους; Πάνω από 10-20-30 χιλιάδες; Όχι. Επομένως γιατί να μας νοιάζει η γνώμη του κάθε άσχετου μαλακάρα; Γιατί έτσι απαιτεί η κοινή γνώμη! Διαφωνεί η κοινή γνώμη με την οικονομική πολιτική της Ευρωζώνης (και καλά κάνει), αλλά ξεχνάνε να μας πουν ότι το 90% των μεμονομένων γνώμεων (που συνθέτουν για ένα στιγμιαίο χρονικό διάστημα την κοινή γνώμη) έχει μαύρα μεσάνυκτα σχετικά με την οικονομία.

Χρεοκόπησε η χώρα την άνοιξη του 2010, χαμπάρι δεν πήρε η ελληνική κοινή γνώμη. Και για να μας δείξει το εκπληκτικό μεγαλείο της, στις διπλές εκλογές που έγιναν το 2012 έκανε κυβέρνηση τα 2 κόμματα που είναι υπεύθυνα για την ελληνική χρεοκοπία του 2010! Μαγικές στιγμές της κοινής γνώμης. Και ποιοι είναι οι εκπρόσωποι της κοινής γνώμης; Οι σοβαροί πολιτικοί που μετά από κάθε εκλογική διαδικασία λένε ότι είναι οι κερδισμένοι της υπόθεσης, οι τηλεπλασιέ μπατριώτες, οι γνωστοί τραγουδιστές, οι εμετικοί δημοσιογράφοι που γλύφουν τους μεγαλοκαναλάρχες ή κάποιος άλλος; Μήπως ξέρει κανείς που είναι τα γραφεία της κοινής γνώμης; Έχει κανείς το τηλέφωνο της; 

Κάπως έτσι, έχουμε φτάσει στο σημείο να μιλάνε με μία ακατανόητη βεβαιότητα για το σύμπαν ο Γονίδης και ο Σφακιανάκης, να βγαίνει άχρηστος ο Χ ποδοσφαιριστής που έχει διαπρέψει σε πρωταθλήματα 15 φορές καλύτερα από το ελληνικό, να μηδενίζεται οτιδήποτε διαφορετικό, να μην επιτρέπεται να ακουστεί τίποτα ενοχλητικό. Όλα για την κοινή γνώμη και τους εραστές της και μακριά από τον ορκισμένο εχθρό της: Ποιος είναι αυτός; Η λογική που δεν υπακούει σε καμία γνώμη, όσο κοινή και αν είναι αυτή γιατί σέβεται τη σκέψη.