ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ 2016

Η Βραζιλία είναι πολύ τυχερή. Όχι μόνο διοργάνωσε το Μουντιάλ του 2014 με 64 αγώνες που έγιναν σε 12 διαφορετικές πόλεις και σε νέα (αλλά και ανακατασκευασμένα) γήπεδα ποδοσφαίρου, αλλά είναι και η διοργανώτρια χώρα της φετινής Ολυμπιάδας.

Η μεγαλύτερη και πολυπληθέστερη χώρα της Λατινικής Αμερικής ήθελε να εδραιώσει την έκρηξη της οικονομίας της με δύο μεγάλες διοργανώσεις. Πρώτα το Παγκόσμιο Κύπελλο το 2014 και στη συνέχεια οι Ολυμπιακοί Αγώνες το 2016 στο Ρίο ντε Τζανέιρο θα έβαζαν τη σφραγίδα τους στην οικονομική ανάπτυξη που ξεκίνησε απο το 2007. Η Βραζιλία είχε όλα τα φόντα να μετατραπεί σε σεβαστό παίκτη της παγκόσμιας διπλωματικής σκηνής. Τεράστιο μέγεθος, πλούσια σε πρωτες ύλες και αγαθά που έχουν ζήτηση σε όλο τον κόσμο, ποσότητες πετρελαίου να κυκλοφορούν στα ανοικτά των ακτών του Ατλαντικού και χαμηλούς μισθούς. Η ζωή όμως, όπως συμβαίνει τις πιο πολλές φορές, είχε διαφορετικά σχέδια.

Και στις δύο διοργανώσεις υπήρξαν σημαντικά προβλήματα και μεγάλες καθυστερήσεις. Επιπλέον, η όποια βελτίωση της βραζιλιάνικης οικονομίας δεν έφτανε για να καλύψει τις κραυγές των φτωχών. Οι αιτίες είναι γνωστές σε εμάς που βιώσαμε το μεγάλο party της "εξαιρετικής" και πανάκριβης Ολυμπιάδας που έγινε στην Αθήνα το 2004. Αρρωστημένη διαφθορά, υπεξαιρέσεις δημοσίου χρήματος, διεύρυνση των οικονομικών ανισοτήτων, περιφρόνηση για τα ανθρώπινα δικαιώματα που θυσιάζονται για την ασφάλεια τουριστών και διοργανωτών. Ένα μεγάλο μέρος της βραζιλιάνικης κοινωνίας κατάλαβε ότι δεν είχε να κερδίσει τίποτα ούτε από το Μουντιάλ, ούτε από τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Και βγήκε στο δρόμο για να εκφράσει την άποψή του.

Στο δρόμο βρέθηκε και η πάνοπλη βραζιλιάνικη αστυνομία που κατάφερε να μετατρέψει μερικές τυπικές διαμαρτυρίες σε δυναμικές πορείες. Η βιαιότητα της αστυνομίας είναι υπεύθυνη για χιλιάδες δολοφονίες μέσα σε φαβέλες. Τα προγράμματα ειρήνευσης έχουν καταρρεύσει, οι δολοφονίες αυξάνονται τόσο από τη μεριά των εγκληματιών όσο και από τους μπάτσους και οι σφαίρες έχουν επικρατήσει του διαλόγου. Αποτέλεσμα; Οι διαδηλωτές όλο και αυξάνονται και ενισχύονται σε όλη τη χώρα. Οι νέοι και μορφωμένοι Βραζιλιάνοι, αρκετοί από τους οποίους δεν είχαν κανένα ενδιαφέρον για την πόλιτική, άφησαν για λίγο τις παραλίες και το ποδόσφαιρο και στελέχωσαν τα black block της αναρχίας.

Λίγο πριν την έναρξη του Μουντιάλ 2014, το γκράφιτι σε ένα τοίχο του Σάο Πάολο που απεικονίζει ένα παιδί να κλαίει μπροστά σε ένα πιάτο που δεν περιέχει φαγητό, αλλά μια μπάλα ποδοσφαίρου, υπενθύμισε σε όλους τη δυσάρεστη πραγματικότητα: Όσα δισεκατομμύρια δολάρια και να επενδύσει το βραζιλιάνικο κράτος για να διοργανώσει μία τέλεια Ολυμπιάδα, περίπου το 16% των 200 εκατομμυρίων κατοίκων της χώρας ζει μέσα σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας. Τα εντυπωσιακά στάδια θα ερημώσουν λίγο μετά το σβήσιμο των φώτων, τα λεφτά που ξοδεύτηκαν για τις δεξιώσεις και τις υποδοχές των εκλεκτών καλεσμένων δεν θα πάνε σε σχολεία και νοσοκομεία, ο χρόνος δεν θα γυρίσει πίσω και ο λαός της Βραζιλίας θα πληρώσει τα σπασμένα.

Είναι βέβαιο ότι η αγανάκτηση και ο θυμός παραμένουν ζωντανοί. Το πιθανότερο είναι να διοχετευθούν πάνω στην αστυνομία και σε αυτούς που βγήκαν κερδισμένοι από τις δύο διοργανώσεις. Ποιοι είναι αυτοί; Οι γνωστοί-άγνωστοι. Τράπεζες, υπουργεία, ΜΜΕ. Το πολιτικό προσωπικό της Βραζιλίας είναι σε ετοιμότητα και περιμένει. Η αστυνομία είναι παντού και έχει εξοπλιστεί με δακρυγόνα, πλαστικές σφαίρες και άρτια εκπαίδευση. Εκτός αυτού, έχει και την πολύτιμη συνδρομή του στρατού που έχει καταλάβει πολλές από τις φαβέλες του Ρίο όπου ζουν περισσότερες απο δύο εκατομμύρια ψυχές που ζητούν πρόσβαση σε βασικές κοινωνικές δομές για να μπορούν να έχουν μια αξιοπρεπή διαβίωση. Αυτό είναι το αμάρτημά τους...