ΚΑΖΑΜΙΑΣ 2018

Βλέποντας το 2017 να βαδίζει προς το τέλος του, το μόνο που έχει σημασία είναι να ετοιμαστείς για το σωτήριο έτος 2018. Χρόνος για χάσιμο δεν υπάρχει, άρα οφείλεις να είσαι έτοιμος για τα στραβά και τα καλά (τα ποιά;) που θα βρεις μπροστά σου. Αν μένεις στην Ελλάδα των μνημονίων και δεν είσαι έτοιμος για προσωπικές επενδύσεις που στο μέλλον θα σου προσφέρουν το πολυπόθητο κομματικό μέρισμα μην έχεις αμφιβολίες για το μέλλον. Χαλάρωσε, άναψε ένα τσιγάρο και ετοιμάσου για τη συνήθεια που έγινε λατρεία: Καζαμίας 2018.

Ιανουάριος: Οι πρώτες μέρες του Γενάρη και του νέου έτους βρίσκουν τους Έλληνες να έχουν ξοδέψει μέχρι κέρματος τα λεφτά που έπεσαν στα χέρια τους πριν τις γιορτές στα γούστα και το ποσό που έχει απομείνει από το κοινωνικό μέρισμα δεν φτάνει ούτε για καφέ σε πλαστικό ποτήρι στο παραδοσιακό καφενείο του χωριού. Παρόλα αυτά, βλέπεις όρεξη, αισιοδοξία και διάθεση για κάτι καλό, κυρίως από τους μετανάστες που ήρθαν για τις γιορτινές μέρες στην Ελλάδα και επιστρέφουν και πάλι στις χώρες που δουλεύουν. Οι αρχηγοί των κομμάτων είναι έτοιμοι για πρόωρες εκλογές γιατί έχει μεγάλη σημασία στο ελληνικό προτεκτοράτο ποιος θα διαβάζει τα φαξ με τις εντολές που έρχονται από τις Βρυξέλλες.

Φεβρουάριος: Ο Τραμπ τα βρίσκει σε όλα με τον Πούτιν που τα ψιλοέφτιαξε με την Μέρκελ που μάλωσε με τον Μακρόν (by the way, έρχεται και ο Ερντογάν στη Θεσσαλονίκη και δηλώνει ότι ο γύρος είναι καλύτερος από το ντονέρ). Ο πλανήτης συνεχίζει να πηγαίνει κατα διαόλου αλλά ευτυχώς τo νέο I phone κάνει θαύματα. Οι άνθρωποι που περπατάνε στο δρόμο χαζεύοντας την οθόνη του κινητού τους όλο και αυξάνονται με αποτέλεσμα να στουκάρουν μεταξύ τους και να αναγκάζονται να μιλήσουν ο ένας στον άλλο face to face. Ο Θάνος Τζήμερος δηλώνει πως αν δεν υπήρχε ο πόλεμος στο Ναπολέων Βοναπάρτη όλα θα ήταν καλύτερα στον πλανήτη και τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ είναι βέβαια ότι ο ΠΑΣΟΚισμός ζει και βασιλεύει, άρα κάποτε θα ξανάρθουν οι μέρες της δανεικής αφθονίας και συνεχίζουν να ψάχνουν το νέο ηγέτη.

Μάρτιος: Επιτέλους ώρα για δράση. Ο μεγάλος αριστεροδεξιός ηγέτης Τσίπρας ανακοινώνει ξαφνικά εκλογές τον ερχόμενο Σεπτέμβριο με μεγάλο όπλο την άμεση έξοδο από τα μνημόνια (που υπέγραψε ο ίδιος) που θα γίνει σίγουρα το 2018 ή το 2068. Ο Κούλης πιστεύει ότι θα κερδίσει και κάνει ένα γαμάτο καινούριο βλέμμα που συνδυάζει τη σιγουριά με την βαρεμάρα, το πάντα επίκαιρο ΚΚΕ πιστεύει ότι ήρθε η ώρα να εξετάσουμε πιο προσεκτικά την εσωτερική πολιτική περίοδο μεταξύ 1960-1965 και ο Σταύρος Θεοδωράκης ψάχνει να γίνει ο κεντρικός παίκτης στην ελληνική πολιτική/οικονομική/δημοσιογραφική ή οπαδική σκηνή. Οι ψηφοφόροι των ναζί συνεχίζουν να γουστάρουν τους ναζί, γιατί δεν πιστεύουν ότι είναι ναζί, αν και αυτά που έχουν αποδειχτεί στο δικαστήριο των ναζί θα έκαναν μέχρι και τους οπαδούς του Σώρρα να αηδιάσουν.

Απρίλιος: Κυκλοφορεί ο δεύτερος συλλεκτικός τόμος με τις αποκλειστικές συνεντεύξεις του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη στον Aleksi Papahela. Το καλό με το συγκεκριμένο βιβλίο είναι ότι δεν χρειάζεται να το διαβάσεις γιατί ξέρεις εκ των προτέρων ότι η Αμερική είχε πάντα δίκιο, ο λαός πρέπει να σφίξει το ζωνάρι, να δείχνει τυφλή εμπιστοσύνη στους πολιτικούς και να μάθει να ζει με λιγότερα. Την ίδια ώρα, η μάχη για την κατάκτηση του ελληνικού πρωταθλήματος ποδοσφαίρου έχει ανάψει, ο Ατρόμητος είναι μόνος πρώτος με διαφορά δέκα βαθμών και όσοι νομίζουν ότι αυτό δίνει ενδιαφέρον στη Σούπερ Λίγκα προφανώς δεν έχουν πατήσει το πόδι τους σε ελληνικό γήπεδο τα τελευταία 25 χρόνια. Ο Κούγιας συνεχίζει να ψάχνει μανιωδώς για λίγα ψίχουλα δημοσιότητας με άρθρο-φωτιά στο indymedia που εξηγεί τα πάντα όλα για την πολυτάραχη ζωή του.

Μάης: Ο καιρός τα έχει παίξει τελείως, έχουμε -7 βαθμούς στην Αθήνα, αλλά δεν χρειάζεται να αλλάξουμε την πολιτική για την προστασία του περιβάλλοντος. Τα λεφτά είναι η μόνη θρησκεία που λάτρεψε παράφορα η ανθρωπότητα, επομένως και 50 βαθμούς να έχει έξω μήνα Δεκέμβριο το μόνο που έχει σημασία είναι να έχεις 50 ευρώ παραπάνω στην τσέπη σου. Το φαινόμενο των κλιματικών προσφύγων αυξάνεται και ο Αλαφούζος μετά το ιδιαίτερα πετυχημένο πέρασμά του από τον ΠΑΟ πιστεύει ότι μόνο η εκλογή του Κούλη μπορεί να κρατήσει την ανθρωπότητα ενωμένη σε αυτές τις δύσκολες μέρες που περνάει. Οι ιδιοκτήτες του ελληνικού προτεκτοράτου βάζουν όλα τα κόμματα να υπογράψουν ότι θα τηρήσουν αυτά που συμφωνήθηκαν, τα κόμματα υπογράφουν, αφού πρώτα παίζουν ένα μέτρια παιγμένο θέατρο στη Βουλή, και όλα πάνε καλά. 

Ιούνιος: Το καλοκαίρι βρίσκει την πολιτική ζωή του τόπου σε έξαρση και όλοι ψάχνουν τους κατάλληλους υποψήφιους που θα χαρίσουν την πρωτιά στις εκλογές ή τουλάχιστον ένα αξιοπρεπές ποσοστό. Ο Τσίπρας σκέφτεται να κατεβάσει το πτώμα του Αντρέα, ο Κούλης θέλει τον Μαρινάκη, ο Σταύρος Θεοδωράκης τον Μπόμπολα και η Φώφη τον Σαλπιγγίδη που είναι και καλό παιδί και σοβαρός και μετρημένος. Οι δημοσκοπήσεις δίνουν και παίρνουν και εσύ απορείς για το ποιοι είναι αυτοί που εξακολουθούν να πιστεύουν στους δημοσκόπους που για ένα σοβαρό τετραψήφιο ποσό είναι ικανοί να βγάλουν το Λεβέντη πρώτο στις προτιμήσεις του κόσμου με 45%. Οι Γερμανοί, που ακόμη δεν έχουν σχηματίσει κυβέρνηση, δηλώνουν ότι η Ελλάδα χρειάζεται ισχυρή διακυβέρνηση και αποστομώνουν μονομιάς όσους λένε ότι δεν έχουν χιούμορ.    

Ιούλιος: Μεγάλη κίνηση του Αλέξη Τσίπρα. Δύο μήνες πριν τις εκλογές δίνει εκλογικό μέρισμα 200 ευρώ σε κάθε ψηφοφόρο και σιγουρεύει την πρωτιά. Ο Κούλης μιλάει με εξωγήινους στην προσπάθεια του να ξαναβγεί μπροστά, ενώ ο Πάνος Καμμένος κάνει την κεντρική προεκλογική ομιλία του στη Θεσσαλονίκη, όπου και υπόσχεται ότι το μετρό της πόλης θα περνάει μέσα από τη νέα Τούμπα, που θα είναι έτοιμη μέσα σε έξι μήνες. Ο Πρετεντέρης παίρνει αποκλειστική συνέντευξη από τον Μαρινάκη και με ερωτήσεις φωτιά σχετικά με το αγαπημένο του φαγητό και την πιο βολική τουαλέτα δίνει καινούριο νόημα στη μαχόμενη δημοσιογραφία. Η ανεργία συνεχίζει να πέφτει, οι τουρίστες έρχονται για να ζήσουν την εμπειρία της ελληνικής προεκλογικής περιόδου και οι ντόπιοι απολαμβάνουν την καλοκαιρινή μιζέρια τους.

Αύγουστος: Όπως κάθε Αύγουστο, έτσι και φέτος, δεν γίνεται απολύτως τίποτα.

Σεπτέμβριος: Όλοι περιμένουν τα εγκαίνια της ΔΕΘ. Εκεί θα παιχτεί ο νικητής των εκλογών και τα λάθη δεν επιτρέπονται. Ο Τσίπρας έρχεται στη Θεσσαλονίκη και πηγαίνει στο Βελλίδειο μαζί με τον Ντιέγκο Μπίσεσβαρ, ο Κούλης σκάει μαζί με τον Άδωνι ντυμένο γλάστρα, ενώ οι 15 χιλιάδες αστυνομικοί φροντίζουν να μην συμβεί το παραμικρό. Το περίεργο είναι ότι αν τους εξετάσεις προσεκτικά έναν-έναν, παραπάνω από τους μισούς μπάτσους είναι για να βγάζουν εισιτήριο διαρκείας στο τρελάδικο της περιοσχής τους, αλλά αυτά είναι λεπτομέρειες. Οι χαλαροί διαδηλωτές της Θεσσαλονίκης κάνουν κάτι μπάχαλα ανάξια λόγου, που ούτε selfie δεν αξίζει να βγεις στα φλεγόμενα οδοφράγματα της Εγνατίας, και οι κάλπες είναι έτοιμες να ανοίξουν στις 30/9/2018.

Οκτώβριος: Η κεντρική παρουσιάστρια των εκλογικών αποτελεσμάτων στο κανάλι του ΣΚΑΙ Τζούλια Αλεξανδράτου ανακοινώνει τα πρώτα αποτελέσματα. Πρώτη η ΝΔ με 13.07%, δεύτερος ο ΣΥΡΙΖΑ με 14.86% και όλοι οι υπόλοιποι είναι μεταξύ 5-7%. Η αποχή αγγίζει το 42%, αλλά σύμφωνα με το μεγάλο αναλυτή Αντρέα Λοβέρδο το μόνο που έχει σημασία είναι η σταθερότητα της Ευρωζώνης, κάτι που αντιλήφθηκαν μόνο όσοι πήγαν να ψηφίσουν με αίσθημα ευθύνης και σοβαρότητας. Σύμφωνα με την πάντα αντικειμενική ΕΡΤ ο ΣΥΡΙΖΑ θα πάρει πάνω από 35% και θα δείξει την αριστερή στροφή της Ευρώπης που βλέπει τους πρόσφυγες να πνίγονται στα νερά της και επιμένει να σφυρίζει δημοκρατικά αδιάφορα.

Νοέμβριος: Καθημερινές συναντήσεις των πολιτικών με στόχο τη δημιουργία ισχυρής κυβέρνησης. Όλα δείχνουν ότι πάμε για νέες εκλογές, αλλά τελικά τα βρίσκει ο Τσίπρας με τον Κούλη και πάμε σε κυβέρνηση συνεργασίας. Οι δύο ηγέτες καπνίζουν μαζί ένα τσιγάρο μαύρο μπροστά στις κάμερες και υπόσχονται πως το πρώτο νομοσχέδιο αυτής της κυβέρνησης θα είναι η νομιμοποίηση της κάνναβης για ψυχαγωγικούς λόγους. Ο Τσίπρας είναι χάλια, ο Κούλης βλέπει έναν αετό με οκτώ κεφάλια και ο πρόεδρος Τραμπ αναγνωρίζει την Κωνσταντινούπολη σαν την πρωτεύουσα της Ελλάδος. Την επόμενη μέρα ο Δήμος της Κωνσταντινούπολης ανακοινώνει χρεοκοπία για να ευθυγραμμιστεί με την ελληνική πραγματικότητα.

Δεκέμβριος: Η νέα κυβέρνηση συνεχίζει τις μεγάλες μεταρrυθμίσεις που έχει ανάγκη η χώρα, δηλαδή ξαναπάει το ΦΠΑ από το 24% στο 23%, μετονομάζει κάποια Υπουργεία, διορίζει νέες στρατιές δημοσιογράφων στην ΕΡΤ, συνεχίζει τους πληστηριασμούς σπιτιών και άλλα τέτοια που αγαπάει ο ελληνικός λαός. Διαχωρισμός κράτους και εκκλησίας ΔΕΝ γίνεται, η Παιδεία συνεχίζει να είναι έρμαιο κάθε τυχαίου υπουργού, τα σχολεία είναι όπως ήταν τριάντα χρόνια πριν και η ζωή συνεχίζεται. Ευτυχώς που έχουμε και το ίντερνετ δηλαδή και την προσδοκία ότι το 2019 θα είναι πιο ενδιαφέρον από το 2018. Και του χρόνου...